Тафсилоти донишро мӯҳр кунед
Ақли солим дар бораи мӯҳрҳо

Пеш аз сулолаи Цин ҳам мӯҳрҳои расмӣ ва ҳам хусусӣ «Си» ном доштанд. Пас аз он ки Цин шаш салтанатро муттаҳид кард, муқаррар карда шуд, ки мӯҳри император танҳо "Си" номида мешавад ва тобеон танҳо "Ин" номида мешаванд. Дар сулолаи Хан низ шоҳзодаҳо, подшоҳон, маликаҳо ва маликаҳо буданд, ки онҳоро «Си» меномиданд. Ву Зетян аз сулолаи Тан ин номро ба "Бао" иваз кард, зеро эҳсос мекард, ки "Си" бо "Марг" талаффузи наздик дорад (баъзеҳо мегӯянд, ки он бо "Си" як талаффуз дорад). Аз сулолаи Тан то сулолаи Цин, низоми кӯҳна риоя мешуд ва «Си» ва «Бао» якҷоя истифода мешуданд. Мӯҳри генерали Хан "Чжан" ном дорад. Пас аз он, тибқи урфу одатҳои мардуми сулолаҳои гузашта, ба мӯҳрҳо дохил мешаванд: «мӯҳр», «мӯҳр», «нота», «жуҷӣ», «шартнома», «гуанфан», «штамп», «тилим», « амал», «амал», «поке» ва дигар унвонхо. Мӯҳрҳо дар сулолаҳои пеш аз Цин ва Цин-Ҳан асосан барои мӯҳр кардани ашё ва лағжишҳо истифода мешуданд. Мӯҳрҳо ба лойи мӯҳр гузошта шуданд, то аз хориҷ кардани беиҷозат ва барои санҷиш пешгирӣ карда шаванд. Мӯҳри расмӣ низ рамзи қудрат аст. Лағжишҳои найчаи қафо ба осонӣ ба коғазу абрешим табдил меёбанд ва истифодаи бо лой бастани онҳо тадриҷан даст кашида мешавад. Мӯҳр бо мӯҳри вермиллионранг пӯшида шудааст. Дар баробари истифодаи ҳаррӯзаи худ, он барои навиштаҷоти хаттотӣ ва наққошӣ низ истифода мешавад ва ба яке аз осори беназири санъати кишварам табдил ёфтааст. Дар замонҳои қадим ҳамчун маводи мӯҳр бештар мис, нуқра, тилло, нефрит, глазури ранга ва ғайра истифода мешуданд, баъд аз он дандон, шох, чӯб, булӯр ва ғ. Мӯҳрҳои сангин пас аз сулолаи Юан маъмул гаштанд.

[Намудҳои мӯҳрҳо]

Мӯҳри расмӣ: Мӯҳри расмӣ. Мӯҳрҳои расмӣ дар сулолаҳои гузашта системаҳои худро доранд. На танҳо номи онҳо гуногун аст, балки шаклҳо, андозаҳо, мӯҳрҳо ва тугмаҳо низ гуногунанд. Мӯҳр аз ҷониби оилаи шоҳона дода мешавад ва ваколати фарқ кардани рутбаҳои расмӣ ва нишон додани рутбаро ифода мекунад. Мӯҳрҳои расмӣ одатан аз мӯҳрҳои хусусӣ калонтар, эҳтиёткортар, мураббаътар ва тугмаҳои бинӣ доранд.

Мӯҳри хусусӣ: истилоҳи умумӣ барои мӯҳрҳо, ғайр аз мӯҳрҳои расмӣ. Системаи мӯҳри хусусӣ мураккаб буда, онро аз рӯи маънои ҳарфҳо, ҷойгиршавии аломатҳо, усулҳои истеҳсол, маводи чопӣ ва таркиб ба категорияҳои гуногун тақсим кардан мумкин аст. Ном, шрифт ва мӯҳри рақам: Чоп бо номи шахс, рақам ё рақам нақш карда мешавад. Номҳои мардуми Хан як хислати дигар доранд ва се аломати онҳо Ин аст. Онҳое, ки аломати "Йин" надоранд, Йин номида мешаванд. Аз замони сулолаҳои Тан ва Сонг, аломати "Чжу Вен" ҳамчун формати расмии мӯҳрҳо истифода мешавад ва аломати "Ши" низ ба насаб илова карда шудааст. Одамони муосир низ тахаллус доранд, ки онхо низ ба ин гурух дохил мешаванд.

Мӯҳри Чжайгуан: Мардуми қадим аксар вақт утоқҳои истиқоматӣ ва утоқҳои кориашонро ном мебурданд ва аксар вақт онҳоро барои сохтани мӯҳр истифода мебурданд. Ли Цин аз сулолаи Тан мӯҳри "Дуан Ҷу Ши" дошт, ки тақрибан аввалин чунин мӯҳр буд.

Мӯҳри хат: Мӯҳрест, ки дар он пас аз ном калимаҳои "Қи Ши", "Бай Ши" ва "Шуо Ши" илова шудаанд. Холо дар одамон одамоне хастанд, ки «боз васваса мекунанд», «самимона мухр» мекунанд, «пауза» мекунанд. Ин гуна мӯҳр махсусан барои мукотибаи байни ҳарфҳо истифода мешавад. Мӯҳри қадршиносии коллексия: Ин гуна мӯҳр бештар барои пӯшонидани осори фарҳангии хаттотӣ ва наққошӣ истифода мешавад. Он дар сулолаи Тан ривоҷ ёфт ва аз сулолаи Сунг беҳтар буд. Тайсони сулолаи Тан "Чжэнгуан", Сюанцзун "Кайюан" ва Хуиззуни сулолаи Сун "Сюанхэ" доштанд, ки ҳама дар коллексияи хаттот ва наққошии императорӣ истифода мешуданд. Барои мӯҳрҳои навъи коллексия аксар вақт калимаҳои «коллекция», «ганҷ», «маҷмӯаи китоб», «маҷмӯаи наққошӣ», «ганҷ», «бозии махфӣ», «китоб» ва ғайра илова карда мешаванд. Дар гурўњи ќадрї бештар вожањое, аз ќабили ќадр, ганљ, ќадри пок, ќадри дил, тамошо, баракати чашм ва ѓайра илова мешаванд. Дар мӯҳри навъи таҳрир калимаҳои «таҳрир», «баррасишуда», «тасдиқ», «баҳодиҳӣ», «муайянкунӣ» ва ғайраҳо илова карда мешаванд. Мӯҳри забони хайр: Мӯҳр бо забони нек накш шудааст. Аз қабили «фоидаи калон», «фоидаи рӯзона», «бахти бузург», «бахти дароз», «бахти дароз», «боигарии дароз», «авлоди нек», «саломатӣ ва умри дароз», «сулҳи абадӣ», «Ҳазор санг дар як рӯз», «Дар як рӯз даҳҳо миллион фоида ба даст овардан» ва ғайра ҳама ба ҳамин категория дохил мешаванд. Сяо Си аз сулолаи Цин навишт: «Бемориҳо табобат хоҳанд шуд, саломатии абадӣ ором хоҳад гирифт ва умри дароз осоишта хоҳад буд». Онҳое низ ҳастанд, ки дар боло ва поёни номашон калимаҳои хайрхоҳ илова мекунанд, ки дар мӯҳрҳои дуҷониба дар сулолаи Ҳан бештар вомехӯранд.

Мӯҳри идиома: Он ба категорияи мӯҳри фароғат тааллуқ дорад. Мӯҳрҳо бо ибораҳо, шеърҳо ё вожаҳое аз қабили шикоят, ошиқӣ, буддоӣ ва даосизм нақш бастаанд ва маъмулан дар хаттот ва наққошӣ мӯҳр гузошта мешаванд. Мӯҳрҳои идиома дар сулолаҳои Сун ва Юан маъмул буданд. Гуфта мешавад, ки Ҷя Сидао дорои "фазилатдорон дертар аз он баҳра хоҳанд бурд", Вен Ҷя "Чжао Сиюро барои обрӯяш ситоиш мекунанд" ва Вен Пэн "худро бо Пэни кӯҳнаи худ муқоиса мекунам", ки ҳамаашон чинӣ ҳастанд. Ли Сао». Ниндзя аз хандидан худдорӣ карда натавонист. Идиомаҳои мӯҳр аз мӯҳрҳои хайрхоҳи сулолаҳои Цин ва Ҳан пайдо шудаанд. Онҳоро дар ҳар вақт бозӣ кардан мумкин аст, аммо онҳо бояд пурмазмун ва шево бошанд ва онҳоро ба таври тасодуфӣ сохтан мумкин нест.

Мӯҳри Сяошакл: Инчунин бо номи "мӯҳри пиктографӣ" ва "мӯҳри намунавӣ" маълум аст, ин истилоҳи умумии мӯҳрҳои бо нақшҳо нақшшуда мебошад. Дар мӯҳри зодиакҳои қадимӣ маъмулан бо тасвири одамон, ҳайвонот ва ғайра нақш баста шуда, аз маводи гуногун, аз ҷумла аждаҳо, фениксҳо, палангҳо,

Саг, асп, моҳӣ, парранда ва ғайра содда ва соддаанд. Аксари мӯҳраҳои зодиак бо ранги сафед навишта шудаанд, баъзеҳо расмҳои пок ва баъзеҳо матн доранд. Дар Ҳан мӯҳрҳо, аждаҳо ва палангҳо ё "чаҳор рӯҳ" (аждаҳои сабз, паланги сафед, паррандаи сурх ва Сюанву) аксар вақт дар атрофи ном илова карда мешаванд.

Мӯҳри имзошуда: "Мӯҳри монограмма" низ маъруф аст, онро шахсе имзо мекунад, ки гулеро бо номи худ кандакорӣ кардааст ва тақлид кардани дигаронро душвор мегардонад, зеро он ҳамчун далели эътимод хидмат мекунад. Ин гуна мӯҳр дар сулолаи Суруд оғоз шуда, умуман чаҳорчӯбаи берунӣ надорад. Аксари маъмултарин дар сулолаи Юань росткунҷаест, ки одатан бо насаб дар боло нақш ва хатти Басиба ё монограмма дар поён, ки бо номи "Юан Я" ё "тамғаи юан" низ маъруф аст, буданд.

[Табуҳо дар истифодаи мӯҳр]

Ҳангоми гузоштани катиба ва мӯҳр дар хаттот ва наққошӣ мӯҳр набояд аз ҳарфҳо калонтар бошад. Ба майдони калон мӯҳри калон ва дар майдони хурд мӯҳри хурд гузоштан табиист.

Расми чинӣ бояд бевосита дар зери навиштаҷот ва рост ба кунҷи поён муҳр гузошта шавад. Ягон тамғаи кунҷӣ иҷозат дода намешавад. Масалан, агар шумо дар кунҷи рости боло имзо гузоред, шумо метавонед мӯҳри “Сян”-ро дар кунҷи чапи поёни худ гузоред; агар шумо дар кунҷи чапи боло имзо гузоред, шумо метавонед мӯҳри “мӯҳри Сян”-ро дар кунҷи рости поёни худ гузоред. Агар мӯҳри параграфи боло ба кунҷи поён наздик бошад, муҳри озодро гузоштан лозим нест.

Хангоми имзо кардан ба порчаи шохмотбозии рангубори чинй дар кунчхои чап ва рост набояд штампхои озод мавчуд бошанд. Дар кунҷи рости болоии боло навиштан ва мӯҳри мураббаъ дар кунҷи чапи поёни; дар гушаи поёни чап навишта шавад ва дар кунчи рости поён бо мухри мураббаъ мухр гузорад. Агар дар ин чо муҳр задан лозим набошад ва он маҷбур аст, ки мӯҳр зананд, худ аз байн меравад.

Дар кунҷҳои поёнии мӯҳрҳои чоркунҷа мӯҳрҳои росткунҷа, мудаввар ва дарозрӯяро гузоштан мумкин нест. Мӯҳри мураббаъро дар ҷои холии болои хаттот ва наққош гузоштан мумкин нест, вагарна он ҷойро ишғол мекунад. Дар наққошиҳои анъанавии чинӣ навиштаҷот бояд рост бошад ва аломатҳои охири ҳар як сатр набояд бо дарозии сатрҳои дигар мувофиқ бошанд. Айнан ҳамин чиз барои мӯҳрҳо меравад.

Ду мӯҳр, як мураббаъ ва як давра, мувофиқат карда наметавонанд. Чопҳои якхела метавонанд мувофиқат кунанд.